Ο Σρι Τ.Κ. Σριμπασυάμ (1940-2017) γεννήθηκε στο Μισόρ (Ινδία) το 1940. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια πνευματικών δασκάλων που αδιαλείπτως διαδέχονται ο ένας τον άλλο από τον 9ο αιώνα. Αυτή η πνευματική γραμμή ανήκει στην παράδοση Vishista Advaita, έναν από τους κλάδους της Vedanta. Ο Σρι Τ.Κ. Σριμπασυάμ –από νεαρότατη ηλικία– ακολούθησε τη διδασκαλία του πατέρα και δασκάλου του Σρι Τ. Κρισναματσάρυα. Αυτή η διδασκαλία συνδύαζε την ινδική φιλοσοφία, τη Γιόγκα, την Αγιουρβέδα, στην καθαρότερη παράδοση της προφορικής μετάδοσης.

Απ’ το 1956, διδάσκει Γιόγκα και ασκεί την Αγιουρβέδα κοντά στον πατέρα του. Αυτή η μετάδοση διήρκεσε 45 χρόνια κατά τη διάρκεια της οποίας μελέτησε τις αρχές της ινδικής ψυχολογίας, τόσο για να καταλάβει τον άνθρωπο όσο και ως θεραπευτικό εργαλείο. Ταυτόχρονα, απέκτησε Master of Business Management και Master of Philosophy στην σχολή της Μαντράς. Πήρε επίσης μαθήματα εφαρμοσμένης ψυχολογίας με Δασκάλους του Ινδικού χορού (Bharata Natyam) της Carnatic Music που κατέχουν την επιστήμη των συναισθημάτων.

Από το 1965 έως το 1969, δίδασκε σε διάφορα ιδρύματα στη Μαντράς –ακαδημαϊκά, ιδιωτικά, διοικητικά– την ινδική ψυχολογία της Γιόγκα Σούτρα του Πατάντζαλι.

Το 1970 έλαβε υποτροφία για να συνεχίσει το ερευνητικό έργο του στην Ευρώπη. Επέλεξε τη Γαλλία από την οποία συνέχισε να μεταδίδει αυτή τη διδασκαλία τόσο στα γαλλικά όσο και στα αγγλικά.

Εγκαταστάθηκε στη Νίκαια όπου παντρεύτηκε και είναι πατέρας δύο παιδιών. Το 1982, με την ευλογία του πατέρα του ίδρυσε τη σχολή Γιογκακσκεμάμ. Δίδασκε στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ελβετία, τη Γερμανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Ακολουθούσε πιστά την παραδοσιακή διδασκαλία που είχε λάβει, προσαρμόζοντάς την στο Δυτικό πλαίσιο με πλήρη σεβασμό στις πεποιθήσεις όλων.

Το 1999, το Κολέγιο Σανσκριτικής της Μισόρ, του απένειμε τον τίτλο του Ατσάρυα – Δασκάλου της Φιλοσοφίας, για τη σταθερότητά του στην παραδοσιακή διδασκαλία της ινδικής φιλοσοφίας. Αυτό που χαρακτήριζε τη διδασκαλία του, την οποία συνέχισε να μεταδίδει μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ήταν η αδιάκοπη αποφασιστικότητά του να μοιραστεί –με ταπείνωση αλλά χωρίς παραχωρήσεις– τις θεμελιώδεις και καθολικές αξίες μιας πνευματικής αναζήτησης που απευθύνεται σε όλους, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις του καθενός. Αυτή η μετάδοση την οποία μοιράστηκε με αυστηρότητα αλλά και με καλό χιούμορ δεν μπορεί να διαχωριστεί από αυτόν τον ίδιο. Αυτό ήταν η διδασκαλία που προσέφερε με όλη του την καρδιά.